Ludzie małej wiedzy
są pyszni,Mędrcy zaś pełni pokory. Strumyki są wzburzone, Ocean - spokojny.  ybetańska
kultura jest pod wieloma względami jedyną w swoim rodzaju. Na jej
wyjątkowość mają wpływ trzy główne czynniki. Pierwszym z nich jest
ziemia
- Wyżyna Tybetu. Drugim lud żyjący w harmonii z naturą.
Trzecim religia, która wiąże
wszystkie elementy w całość. Tybet był dumnym,
niezależnym krajem buddyjskim. Jego mieszkańcy pracowali ciężko,
lecz stać ich było na wyprawianie licznych świąt i pikników. Praca
przeplatała się z modlitwą, a modlitwa z żartami i śmiechem. Jednych
słowem były to pomyślne dni. |
 Pieśń o "pomyślnym dniu" Ponad bogami i trzynastoma pomyślnymi Rozbrzmiewa dźwięk konchy z odległej świątyni. O lamowie i mnisi w żółtych czapkach, Gdy tak dmiecie w białe konchy, Z pewnością przywołacie szczęśliwość religii. Pośród bogów i trzynastu pomyślnych Wznoszą się ku niebu dymu z niebiańskiego jałowca. O mężczyźni w lisich czapkach, Gdy tak palicie słodkie kadzidła, Z pewnością przywołacie szczęśliwość obyczaju i prawa. Poniżej bogów i trzynastu pomyślnych Kobiety podadzą nam herbatę i piwo. O kobiety z koralami wplecionymi we włosy, Jeśli przyniesiecie nam wyborne piwo, Z pewnością przywołacie szczęśliwość wielkiej biesiady. |
 omyślne
dni skończyły się. Od 1950 roku Tybet okupowany jest przez Chiny,
które dążą do całkowitego zniszczenia kultury tybetańskiej. Okupanci
chcą pozbawić Tybetańczyków tożsamości narodowej i narzucić im własną
- komunistyczną ideologię. W swoich działaniach ChRL posuwa się
do daleko idących represji, aresztowań, tortur... Jednostki oporne
są eliminowane. Politykę Chin porównać można do polityki hitlerowskich
Niemiec. Jest jednak jedna różnica - hitlerowscy zbrodniarze zostali
osądzeni w Norymberdze, ludzie odpowiedzialni za zbrodnie popełniane
w Chińskiej Republice Ludowej pozostają bezkarni.
|
Wspinając
się na wysoką, samotną grań, Spotkałem dziwnego ducha. Wzniosłem dlań nowe sztandary, Ofiarowałem słodkie kadzidło, Niestety, wszystko na nic. To był okrutny demon. I oto padam bezbronny. Ludowa pieśń z Njarondu 
|
